We zitten in NY!!

  • marian.

    Zo, wij zitten nu in New York City!!

    En ondanks de moeheid van gister en pas tegen 11 en gaan slapen, ben ik toch al vroeg wakker! Mijn nichtje, Lily, had van de spanning de vorige nacht maar 1.5 uur geslapen (!!!!), terwijl we toch echt pas om 10 uur op Schiphol hoefden te wezen, dus die ligt nog knock out…:D

    Wat een reis, gister, zeg! De vlucht gaf geen problemen, maar ik heb nog nooit eerder in zo’n krap toestel gezeten!!! Nou, 1 x, maar dat was naar de kanaaleilanden, dus dat is dan net een uurtje…maar dit was best pittig…ik zat in het midden en het was echt een toer om iets uit mijn tas te kunnen pakken…we zaten helemaal achterin, waar ook een pantry was, en dat was dan wel weer prima, hadden we lekker ruimte om af en toe de benen te kunnen strekken, want het gangpad, dat was ook super smal!

    Maar? Wel eigen entertainment met veel keus! Het eten was echt lekker en ze kwamen regelmatig langs met drinken…(zelf had ik nog 4 kleine flesjes getapt voor we vertrokken,,,dus we zijn niet uitgedroogd, zal ik maar zeggen…)

    Na 8 uur en de beslissing om nooit meer sardientjes te eten, zo zielig…., kwamen we aan op Newark, lekker klein vliegveld, de gemiddelde douane check zou rond een half uur zijn….

    Nou….niet dus….

    TWEE UUR! Ongelooflijk!! En dat in een klamme hitte van 27 graden!

    De computers deden het allemaal niet zo goed, geloof ik, dus dat zal een reden zijn van deze belachelijke vertraging….

    Mens, ik stond op knappen!

    Maar, het is gelukt! En toen op naar die luxe Newark Express die elke 15 minuten langs komt en je binnen 45 minuten in Manhattan dropt….nu ja, door dat lange wachten, zaten we inmiddels volop in de spits, natuurlijk…

    Er stonden al aardig wat mensen te wachten en na 25 minuten kwam er eindelijk een bus….pfff…bij de volgende terminal ging ie nog eens 20 minuten staan wachten…waarop? Geen idee!!!

    En toen….file….file….file….terwijl je door een machtig oninteressant stuk New Jersey reed….Lily vond het zeer vergelijkbaar met de buitenwijken van Cairo, en ik moet zeggen, ik was het met haar eens!

    Eindelijk in Port Authority besloten we maar uit te stappen (een stop te vroeg, maar lopend zou volgens ons sneller gaan)

    Konden we meteen onze NY passen ophalen….

    Nou is lopen met grote koffers natuurlijk toch lastig, vooral als je, zoals Lily, met grote ogen om je heen kijkt…het is natuurlijk toch een stukje Times Square waar je door loopt, compleet met lichten en uitzonderlijke types…en….matrozen!!! (Fleet Week…(:D )

    Ik heb haar even op een hoek gepost met de koffers en wilde snel naar Planet Hollywood om de passen op te halen….maar ik zag die zaak niet….en dus aan een (op TS zeldzame) local gevraagd of zij het wist…tja…somewhere around here….wacht, ik google het even voor je…

    Wat een tijd leven we toch en wat zijn NY ers toch heerlijk behulpzaam!

    Het was inderdaad in de buurt, en een heerlijk souvenirs winkeltje,,,,ik heb echt genoten…op de terugweg zag ik mooie zwarte jongens staan met FREE HUGS banners….eerst liep ik verlegen door, maar toen bedacht ik me, wanneer krijg ik weer zo’n kans?

    Echter, de jongen die ik op het oog had, stond met zijn rug naar me toe en draaide juist de andere kant op….toch gemist, die kans….en te moe om nou echt even terug te lopen, want inmiddels was ik ze voorbij….:(

    Maar ik kwam wel met een Big Smile weer bij Lily terug….:D

    Nog 5 minuten lopen, en we waren bij het hotel…en kregen we een kamer met 3 bedden! En dat houdt in dat we, voor dit hotel, geweldig veel ruimte hebben! Echt super! De wc (een van de vele op de gang) zit hier letterlijk om de hoek, dus dat kon niet beter, en de bedden zijn lekker solide en de airco doet het ook!

    Het streetnoise valt vannacht reuze mee, al zei de man in de lobby wel dat dat nogal verschilt per nacht…

    We zijn nog even voor een snap visit naar Bryant Park geweest, in de zwoele zomernacht, en wat was dat gezellig, zeg! Lily was ook helemaal onder de indruk! Dat wordt onze stek, er zaten ook allerlei mensen met een laptopje, daar, in het donker maar dan zie je het scherm tenminste goed! ;)

    Daarna nog even gauw wat fruit en drinken gescoord in de supermarkt/deli schuin tegenover het hotel en daarna zijn we letterlijk gecrasht…..

    Even kijken of ik mijn camera kan vinden, dan zet ik een fotootje er bij…

  • marian.

    Dag 5

    Uitgeslapen…(ik had naar de Tai Chi in het park willen gaan, maar was om half 3 nog wakker en heb toen de wekker maar uitgezet…)

    We zijn wel naar het park gegaan voor een relaxt ontbijt en een internet sessie. Je moet daar even zoeken naar een plek met goede ontvangst, en dat is dan meestal in een van de hoeken..

    De tafeltjes staan soms erg gammel, dus zet geen drank naast je pc! Wij hadden al meteen een glas limo omgestoten, maar gelukkig zaten onze spullen nog in de tassen…

    Ik had nog even gauw een serie postzegels op de kop getikt, dus we hebben meteen even kaarten zitten schrijven. Dat vind ik altijd zo’n ‘geniet’ moment…eindeloos al die verschillende plaatjes bekijken en kiezen welke het best bij wie past…

    Het begon al tegen het middaguur te lopen en we hadden per telefoon een afspraak gemaakt voor een helicoptervlucht om 3 uur. Dat was een kado van oma…die mij al maanden aan mijn hoofd had gezeurd van ‘je vergeet niet een vlucht in te plannen, hoor!!;…(Mijn programma begon namelijk steeds voller te worden! Gelukkig kon ik 1 week van tevoren door omstandigheden de vlucht naar NY veranderen en heb er toen meteen een dag extra erbij gepland…..yay)

    Voor die vlucht heb ik een groupon kunnen gebruiken, maar we hadden er nog een: een sandwich van Jezali’s…en die groupon liep vandaag af, dus dat moest even geïnd worden.

    Op dus naar die zaak en die bleek in het Limelight ‘winkelcentrum’ te zitten…(dat zal ook wel de reden zijn geweest dat ik de bon gekocht heb…)

    Limelight is een verzameling chique winkels in een oude kerk. Zo leuk vormgegeven! Ieder heeft een kleurrijke, of juist zwart/witte, inrichting en de gangpaden zijn voorzien van spiegels, zodat het een soort doolhof wordt en je steeds voor een ander leuk zaakje staat terwijl je eigenlijk naar de uigang zoekt.

    De sandwich was lekker en biologisch verantwoord…de bediening was super langzaam, dat wel, maar de inrichting en de smaak maakten alles weer goed.

    Toen moesten we als een speer richting de Heliport…de metro bleef halverwege een tijd in pauzestand, dus dat schoot niet op! Daarna nog een stukje lopen en bleek dat er een snelweg tussen ons en de heliport lag…oh oh, hoe moest dat nou?

    We vroegen het een politieman en die vertelde ons dat we nog 2 blokken verder moesten lopen om onder een brug door te kunnen…dat betekende dus ook nog een 2 blokken teruglopen….sjeemig..

    Wij haastten en we kwamen even na 3-en aan…

    De juf aan de telefoon had al gezegd dat de reserveringen storm liepen en ik was echt bang dat ze ons plekje zouden vergeven en wij lang zouden moeten wachten op een volgende plek.

    Dat bleek gelukkig reuze mee te vallen. We konden, na een korte security check, naar binnen, kregen uitleg, moesten onze tassen in een locker doen en plaats nemen in de zwarte stoelen. Vijf minuten later werden we ge-upgrade naar blauwe stoelen nadat we eerst life vests omkregen. Via een tv scherm bij de balie een korte veiligheidsinstructie….nu ja, door de drukte daar absoluut niet te verstaan, maar het sprak allemaal wel voor zich.

    Trouwens, we hebben de film niet uit kunnen kijken, want ineens was het tijd om te boarden. Er liepen nog wat bizarre gasten rond, dus wij hadden onderling al besloten welke we liefst niet in ons coptertje hadden…gelukkig kregen we die ook niet, we zaten samen met 2 oudere (van mijn leeftijd, dus) Franse dames…

    Er was 1 stoel naast de piloot en een rij van 3 achterin. Zoals ik al inschatte, werd Lily aangewezen als de gelukkige voorin (wow!!!) en moesten wij ouwetjes het met de achterbank doen. Ik zat net te dubben of ik zou aanbieden in het midden te zitten (ik heb immers al zo’n vlucht gemaakt) toen de Françaises met d’r tweeën naar binnen gebonjourd werden….

    ach, ik vond het eigenlijk wel super om weer aan het raam te zitten, dus ik heb dit puntje voor een goed karma maar laten schieten…

    (Lily trekt hier expres een gekke bek, omdat we een bocht maakten en zeker 45 graden omlaag hingen)

    De vlucht was echt zo mooi! Wat een uitzicht! We maakten af en toe dus dat soort scherpe bochten en dan kon je alles zo mooi zien liggen! Langs Governers Island, Lady Liberty, Ellis Island (Bri, ga je schamen, dit is echt een must!!) en via de Hudson naar het noorden, langs Central Park en op naar the Bronx om over het Yankee Stadium te cirkelen…..echt zo super!!

    Terug langs de skyline van Manhattan en dan weer naar de heli stand…

    Het was een ‘Deluxe’ vlucht van 20 minuten met Manhattan Helicopters en wat mij betreft niets dan lof! (ik had wat slechte reviews gelezen….lange wachttijden, korte vluchten, enzo, maar dat is ons dus absoluut niet overkomen!!!)

    WOW WOW WOW…..!!!

    Oma: super bedankt voor dat prachtige kado!!

  • marian.

    Hierna hadden we nog even naar het Washington Square Park willen gaan, maar de tijd begon krap te worden, want we hadden een reservering bij het River Cafe onder de Brooklyn Bridge. Dit was een verjaardagskadootje van mij aan Lily, maar eigenlijk net zo zeer een kado aan mezelf, want hier zou ik nooit in mijn uppie naar toe gaan!

    Dus wij naar het restaurant, weer op net.

    De subway was zo moeilijk te vinden….af en toe had ik het gevoel in een twilight zone te zitten. Ik heb echt nooit problemen met de metro gehad, het is zo’n simpel en effectief systeem….maar dit jaar wilden de local 2 en 3 maar niet op komen dagen…er kwam wel een snelle 5 (?), die stopt ook in de buurt van ons eindpunt, dus daar zijn we ingesprongen.

    Er werd steeds omgeroepen: ‘this is a 5 express train and the next stop is….’

    Maar ondertussen reden we de route van een langzame 3…??!!

    We vroegen het nog na aan een medereizigster…of liever, zij zag dat wij ‘confused’ waren en bood hulp, en het bleek inderdaad een 3. Dat er 5 op de bordjes stond en dat er steeds 5 werd omgeroepen, dat had ze niet eens gemerkt…

    Nou ja….!?

    Afijn, wij kwamen in ieder geval op de juiste halte terecht en na een korte, gezellige wandeling door de woonbuurten van Brooklyn ook precies op tijd bij het restaurant.

    OMG, wat sjiek, zeg!! Compleet met een oude, zwarte pianist en vergulde versiering.

    Zo’n 100 obers (in 2 klasses verdeeld: een wit jasje betekende water aanvullen, opruimen, borden neerzetten e.d./ een zwart jasje betekende orders opnemen en de boel delegeren).

    Een slok water betekende dat je glas weer werd aangevuld. Naar de wc gaan en je servet op de stoel leggen, betekende dat een ober die opraapte, uitschudde en keurig opgevouwen naast je bord neerlegde. Dat soort dingen!

    Het restaurant heeft een fixed price menu: een appetizer, een hoofdmenu en een toetje. Alles even uitdagend en mooi verzorgd. En….alles met de skyline van Manhattan als uitzicht!

    Zo, dat was echt genieten, zeg! Absoluut een aanrader! Maar dus wel nette kleding, anders val je absoluut uit de toon….(en de tip wordt in verrekend in de bill, maar dat had ik helaas pas in de gaten nadat ik de gebruikelijke 20% al in het mapje had gedaan….auw….ze kwamen het wel netjes zeggen, maar ja, dat geld terugpakken, dat was beneath me…)

    Terug naar de subway kwamen we langs spullen die bij het afval waren gezet en die op de heenweg al onze aandacht hadden getrokken…vooral de 2 grote lijsten die aan elkaar waren geknoopt…

    Lily bleek zo nieuwsgierig welke afbeelding er verborgen ging, dat ze besloot het touw eraf te halen….dit was niet makkelijk en uiteindelijk werden sleutels als een mes gebruikt….

    Ze stond vol passie te prutsen, en dat in haar nette jurkje (en mijn blouse, ze had het frisjes en daar heb ik absoluut geen last meer van…).

    Ik heb echt bijna in mijn broek gepiest van het lachen! En een filmpje geschoten, als die gelukt is, plaats ik die thuis nog even..

    Trouwens, er bleken geen schilderijen of andere afbeeldingen meer in de lijsten te zitten, dus dat was voor haar een grote anti-climax en voor mij een goede oefening voor mijn bekkenbodemspieren…

    Als afsluiter wilde Lily nog het ESB op, maar dus wel in wat warmere kleren. Ach, het gebouw ligt hier 4 blokken vandaan, dus dat is zowat om de hoek.

    En lekker rustig om die tijd. We konden zonder problemen naar boven.

    O ja, en we hebben ook de skyride gedaan, want die zat toch bij de NY pas inbegrepen en we konden net de laatste voorstelling van die dag meepikken.

    Is grappig, al zijn de beelden niet zo scherp (ik had het idee dat we eigenlijk een 3D bril hadden moeten hebben??), maar zonder pas zou ik dit skippen…

    ESB: geel verlicht vandaag, mooie lichtjes, wat heiig, tikkie fris daarboven, maar even indrukwekkend als altijd.

    Tjonge, rond half een waren we thuis en totaal af….

    Deze dag hadden we ‘rustig aan’ willen doen, maar die is toch weer behoorlijk vol geraakt en behoorlijk indrukwekkend geweest….

  • The Iceman

    We genieten ervan Marian….echt super.

    Het river cafee doen we volgende keer ook.

    Geniet maar verder samen.

  • marian.

    Dank je, Philippe, gaan we zeker doen!! :)-D

    Het River Cafe is echt de moeite waard…en heerlijk eten ook!

  • marian.

    Dag 6

    Okee, het wordt eentonig, maar vanwege vermoeidheid hebben we weer lekker uitgeslapen en daarna een rustig ontbijt in Bryant Park.

    Tegen half twaalf namen we de subway naar Upper West, om bij 72 Street uit te stappen en even het Central Park in te duiken na een kijkje op het Dakota gebouw.

    Kenners weten waar het hier om gaat: de plek waar Yoko Ono nog steeds woont en waar, inmiddels een leven lang geleden, John Lennon voor zijn deur is doodgeschoten.

    Toevallig had ik daar een tijdje terug nog over gelezen en kon ik Lily van achtergrond info voorzien.

    Wat mooie Lennon platen gekocht bij een gezellige Rus die daar met een verkoopkarretje stond.

    Even langs Imagine, dat gelukkig niet zo overdreven voorzien was van commerciële troep en daarna door het park op naar het Museum of National History (AMNH).

    Ondertussen uiteraard de nodige eekhoorns gespot en wat zijn ze schattig:

    We hadden trouwens nog moeite met het vinden van de ingang, omdat we in eerste instantie naar het gebouw ernaast liepen en daar achterlangs ipv voorlangs terug wilden om de strenge zon te ontlopen (dat was maar goed ook, want toen had ik een Shake Shack gespot!) (tu)

    Het museum is overweldigend groot. Na een hoognodige toiletstop op zoek naar de Space voorstelling (the Story of the Stars, of zoiets). Tjonge, dat museum moet wel iets aan zijn bewegwijzering gaan doen, hoor! We waren compleet verdwaald…

    Maar, uiteindelijk gevonden en weer geweldig genoten. Het bleek dezelfde show als die van 2 jaar terug, maar hij is zo onwijs indrukwekkend!

    Lily koos een afdeling die we zouden bekijken, en dat werd ‘the Origin of Human Kind’ (…of zoiets….ben te lui om de echte titels op te zoeken). De route er naartoe, ook al weer zo’n zoekplaatje, ging o.a. door de hal van de Noord-Amerikaanse Indianen, dus daar heb ik snel nog even van de tableaus genoten. En de bewuste hal was ook boeiend.

    Op zoek naar de uitgang volledig verdwaald tussen oude en edele stenen, dus dat hebben we ook nog even meegepikt. En natuurlijk de mega dinosaurussen in de hal….onvoorstelbaar dat die ooit op onze aardbol hebben rondgedwaald! ::o

    Na een ijsje (broodnodig als je zo weer die openlucht-oven instapt) op naar een van de Shake Shacks, beroemd om zijn hotdogs en burgers. Onderweg een leuk sportveldje gezien:

    In de ShSh aan de praat geraakt met een jongen die daar om de hoek woont. Hij meldde ons de specials en we hebben zijn advies opgevolgd. Alles wordt vers gemaakt, je krijgt een apparaatje als nummer dat gaat shaken als je order klaar is.

    De jongeman bleek uit het Arizona te komen (de enige plek waar je In-N-Out burgers hebt, en waar de burgers nog net even beter zijn, maar ‘these are pretty good as well’…). Hij bleek attorney te zijn, toegelegd op internationale zaken….aah, vandaar dat je op 76 Street kan wonen! :D

    Het eten deed zijn reputatie eer aan en die cheese fries, ik zou er absoluut verslaafd aan raken, gelukkig hebben ze dat niet in NL!!

    Daarna dwars door CP naar het Guggenheim, want dat vind ik toch een museum wat je niet mag missen als toerist in NYC…

    Ik had over the great lawn willen lopen, maar dat is ons niet gelukt,,,we waren plots aan de oostkant van het park en besloten daarna de beeline te lopen.

    Vorige keer dat ik in het Gug was, vond ik de kunst niet boeiend, maar het gebouw des te meer. Dit keer hingen er juist schilderijen van kunstenaars die ik bewonder: Franz Marc, Gauguin, Kadinsky en een enkele Van Gogh (Bri, ik check de spelling later wel eens…)

    En dus zo mooi! Lily heeft er ook van genoten.

    (dit plaatje is van het net geplukt, hoor!)

    Buiten weer allereerst een ijsje, op een bankje tegen de muur van het CP en onder wat ‘koele’ bomen….daarna met veel moeite naar de dichtstbijzijnde subway….sjok, sjok, sjoooookkkk.

    Nog wel langs een mega dierenwinkel geweest, waar ik vooral de vissen Zo Zielig vond! Een soort dat zijn medevissen verorbert en dus veroordeeld is tot een bakje water ter grootte van een saladebakje van de groenteman….en daar stonden dan hele rijen met gekleurde vissies van….ah gossie…

    Eigenlijk stond de Comedy Cellar op het program, maar het leek ons beter maar op tijd naar bed te gaan….we moesten zelfs moed verzamelen om nog wat avondeten bij de deli hier tegenover te kopen en naar het Park te strompelen om het daar te eten.

    Er zou onweer komen, maar hoewel de lucht af en toe wel dreigend was, is het niet losgebarsten. Toch is de weersverwachting voor donderdag een stuk beter: 22 graden en less humid…..fingers crossed!! B)

  • Mariette

    Ik geniet van jullie verhalen elke dag !

    Zelfs de vermoeidheid herken ik nog van de vorige keer…

    combi van jetlag, slecht slapen en véél lopen denk ik.

    Have fun!!

  • Brigitta

    Ik kan echt geen genoeg krijgen van jullie avonturen en je leuke verslagen.

    Hoe heerlijk is het om daar te zijn, maar ook zo leuk om met jullie mee te genieten.

    We hebben hier natuurlijk een vrij dagje, ook fijn en ben nu wat aan het snuffelen voor mijn volgende keer New York, het is wel weer eens tijd dacht ik zo na mijn vorige mislukking.

    Nog heel veel plezier!

  • marian.

    t zit er al bijna op!! niet te geloven…

    vanavond naar Wicked en morgen fietsen…

    die vermoeidheid kwam van het vele lopen, maar vooral van de benauwde hitte….vandaag eindelijk een stuk beter, morgen hopelijk ook…

    het was weer interessant vandaag, maar dat horen jullie later want we moeten nog even wat te eten scoren…B)-

  • Paul

    Nog even genieten en dan een relaxte terugreis.

    Groetjes,

    Paul